صفحه اصطکاک کلاچ که به عنوان دیسک کلاچ یا صفحه کلاچ نیز شناخته می شود، یک جزء حیاتی در سیستم انتقال دستی یک وسیله نقلیه است. نقش اصلی آن این است که گیربکس را قادر می سازد تا نیرو را از موتور به گیربکس درگیر کند و قدرت را از موتور به گیربکس جدا کند و به راننده این امکان را می دهد که دنده ها را عوض کند و حرکت خودرو را کنترل کند. در اینجا توضیح مفصلی از چیستی صفحه اصطکاکی کلاچ و نقش آن آورده شده است:
صفحه اصطکاک کلاچ (دیسک کلاچ):
مواد: صفحات اصطکاکی کلاچ معمولاً از یک ماده با اصطکاک بالا، اغلب یک ماده کامپوزیتی که شامل الیاف آلی، اجزای فلزی و ترکیبات تقویتکننده اصطکاک است، ساخته میشوند.
طراحی: آنها یک شکل صاف و دایره ای با یک سوراخ مرکزی دارند که به آنها اجازه می دهد تا به طور ایمن روی شفت ورودی گیربکس قرار بگیرند.
سطوح اصطکاکی: صفحات اصطکاکی کلاچ دارای سطوح اصطکاکی در دو طرف هستند. این سطوح اصطکاکی از یک طرف با فلایویل و از طرف دیگر با صفحه فشار تماس می گیرند.
Splines: سوراخ وسط صفحه اصطکاک کلاچ حاوی اسپلاین هایی است که با شفت ورودی تراز شده و به آن متصل می شوند و از چرخش آن با گیربکس اطمینان می دهند.
توپی: مرکز صفحه اصطکاک کلاچ شامل هابی است که به مکانیزم آزادسازی کلاچ متصل می شود که توسط راننده از طریق پدال کلاچ کنترل می شود.
نقش در سیستم انتقال دستی:
انتقال نیرو: هنگامی که راننده پدال کلاچ را فشار می دهد، صفحه اصطکاک کلاچ را از فلایویل جدا می کند. در این حالت غیرفعال، هیچ نیرویی از موتور به گیربکس منتقل نمیشود و به راننده این امکان را میدهد تا بدون ساییدن یا آسیب رساندن به گیربکس، دندهها را تعویض کند.
درگیری: با رها کردن پدال کلاچ صفحه اصطکاک کلاچ با فلایویل در حال چرخش تماس پیدا می کند. سطوح اصطکاک روی صفحه اصطکاک کلاچ اصطکاک لازم را برای انتقال نیرو از موتور به گیربکس ایجاد می کند.
انتقال صاف: از آنجایی که صفحه اصطکاک کلاچ با فلایویل درگیر می شود، امکان انتقال تدریجی و روان قدرت را فراهم می کند و از تکان های ناگهانی یا ضربه به گیربکس و پیشرانه جلوگیری می کند.
کنترل دنده: راننده درگیر شدن و جدا شدن صفحه اصطکاک کلاچ را از طریق پدال کلاچ کنترل می کند که به نوبه خود کنترل دقیقی بر روی تغییر دنده و سرعت خودرو را امکان پذیر می کند.