لنت ترمز چیست

لنت ترمز ماده اصطکاک داخل لنت ترمز است که سرعت خودرو یا ماشین را کاهش می دهد. قبلاً عمدتاً از آزبست کریزوتیل ساخته می شد، اما از آنجایی که با مزوتلیومای پلور و صفاقی مرتبط بود، اکثر تولیدکنندگان از مواد درجه یک بیشتری استفاده می کردند.

آستر ترمز بی کیفیت می تواند منجر به سایش ناهموار روتور ترمز و سایر اجزا شود. هنگامی که ترمز را فشار می‌دهید، این می‌تواند باعث لرزش شدید یا ضربان قابل توجهی در پدال شود.

لنت های ترمز

لنت های ترمز اصطکاک را جذب کرده و استرس ناشی از کند شدن یا توقف خودرو را کاهش می دهند. آنها همچنین از روتورهای ترمز در برابر آسیب حرارتی محافظت می کنند.

در گذشته، لنت ترمز اغلب از آزبست ساخته می شد - ماده ای خوب برای جذب و دفع گرما. با این حال، آزبست می تواند گرد و غبار خطرناک را در صورت فرسودگی آزاد کند. به همین دلیل است که لنت های ارگانیک یا نیمه فلزی مدرن غیرآزبستی در اکثر خودروهای سواری استفاده می شود.

نوع ترمزگیری که در رفت و آمدهای روزانه انجام می دهید و وزن وسیله نقلیه شما بر سرعت فرسودگی لنت های شما تأثیر می گذارد. رانندگی در جاده‌های ناهموار یا توقف‌های مکرر در چراغ‌های راهنمایی، آنها را سریع‌تر از عبور از بزرگراه در یک روز صاف از بین می‌برد.

لنت های ترمز خودروی شما معمولا مکانیزمی تعبیه شده برای هشدار دادن به شما در صورت نازک شدن بیش از حد دارند. یکی از تکنیک های رایج شامل یک شیار مرکزی کوچک است که ناپدید شدن نهایی آن نشان می دهد که لنت به پایان عمر خود رسیده است. یک زبانه سایش فلزی نرم که مدار الکتریکی را در صورت آشکار شدن با مواد لنت فرسوده می‌بندد، همچنین می‌تواند در لنت تعبیه شود که چراغ هشدار داشبورد شما را روشن می‌کند.

روتورهای ترمز

اگر تا به حال یک دیسک فلزی براق را دیده اید که در توپی چرخ ماشین خود نصب شده است، پس روتور ترمز را دیده اید. اینها «پرهای» جامد قالب گیری شده از آلیاژهای فلزی مختلف، معمولاً چدن یا فولاد هستند. بسته به نوع وسیله نقلیه و سبک رانندگی، ممکن است برای محافظت در برابر خوردگی یا افزایش جذابیت بصری، پوشش های مختلفی روی آن ها پوشانده شود.

سطح کار روتور به طور معمول شیاردار یا شیاردار است و هنگام اعمال پدال ترمز، کالیپر ترمز با فشار فنر روی آن بسته می شود. این ویژگی های ماشینکاری از گرم شدن سریع سطح حرارت ترمز جلوگیری می کند و پتانسیل تاب برداشتن را به حداقل می رساند.

قبل از نصب یک مجموعه جدید از لنت ها، روتورها و درام ها باید دوباره روکش شوند تا سطحی صاف و یکنواخت برای اصطکاک در برابر لنت ها ایجاد شود. سرویس روکش مجدد معمولاً ارزان است و عمر این قطعات مهم را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. روند روکش مجدد همچنین صدای جیغ آزاردهنده ای را که برخی از ترمزها هنگام نازک شدن منتشر می کنند، از بین می برد و به راننده هشدار می دهد که زمان لنت های ترمز جدید فرا رسیده است.

مایع ترمز

لنت ترمز بیشتر گرما، وزن و انرژی خودرو را در هنگام ترمزگیری جذب می کند. هنگامی که آستر به حداقل ضخامت خود رسید، باید آن را تعویض یا دوباره روکش کنید. فرآیند روکش مجدد، تمام مواد اصطکاک را از دیسک ترمز حذف می کند و یک سطح فلزی صاف باقی می گذارد که می توان آن را دوباره با آستر جدید روکش کرد.

روغن ترمز مایع شفافی است که به حفظ عملکرد مناسب ترمز کمک می کند. این شامل بازدارنده های خوردگی است که از قطعات فلزی کالیپر، سیلندر چرخ و سیلندر اصلی محافظت می کند. روغن ترمز همچنین رطوبت سنجی است، یعنی آب را از هوا جذب و جذب می کند. برای جلوگیری از تأثیر آلودگی و رطوبت بر سیستم ترمز، تعویض کامل روغن ترمز قدیمی با روغن ترمز تازه بسیار مهم است.

برای تعویض روغن ترمز خود، به چند ابزار و یک مکان امن برای کار نیاز دارید. برای بلند کردن ایمن ماشین خود به پایه های جک یا جک زمینی، چند لیوان پلاستیکی یکبار مصرف برای محتوی مایع قدیمی و یک Sharpie(r) برای برچسب زدن پیچ ها و قطعات در حین جدا کردن آنها نیاز دارید.

لنت های ترمز

لنت‌های ترمز انرژی جنبشی خودرو را به گرما تبدیل می‌کنند، بنابراین باید بتوانند دماهای بالا را بدون سایش بیش از حد (که منجر به تعویض مکرر ترمز می‌شود) یا خروج گاز (که باعث محو شدن ترمز می‌شود، که قدرت توقف را کاهش می‌دهد) تحمل کنند. بهترین مواد پوشش ترمز نیز قادر به کنترل شرایط عملیاتی ساینده هستند.

لنت های ترمز امروزی از مواد طبیعی و ایمن از جمله لاستیک، رزین، کولار و شیشه ساخته شده اند. لنت های ترمز غیرآزبستی یا ارگانیک دارای فلز بسیار کمی هستند و نسبت به آسترهای نیمه فلزی کم صداتر هستند. آنها گزینه بهتری برای حفظ عمر روتور هستند.

لنت های ترمز نیمه فلزی حاوی حداکثر 65 درصد فلزات، معمولاً برنج، مس، آهن و فولاد، همراه با پرکننده ها و روان کننده گرافیت هستند. آنها دوام بیشتری نسبت به پوشش های غیر آزبست دارند و می توانند بیشتر دوام بیاورند زیرا ترکیب فلزی آنها به دفع گرما از روتور کمک می کند. با این حال، آنها نویزتر هستند و گرد و غبار بیشتری تولید می کنند.